Samen in gesprek over euthanasie
Op woensdag 12 juni kwamen de cliëntenraden van Vitalis bijeen op Peppelrode voor een bijeenkomst over euthanasie en het levenseinde. Een onderwerp dat raakt en vraagt om zorgvuldige aandacht. Deze middag bood ruimte voor uitleg en dialoog over dit belangrijke onderwerp.
Palliatieve zorg en natuurlijk sterven
Dagvoorzitter Annemoon Langenhoff leidde de bijeenkomst. Ze betrok het publiek actief bij de presentaties. Via stellingen en vragen ontstond er een open uitwisseling van ideeën en zorgen over het levenseinde.
Vier sprekers gaven ieder hun eigen perspectief. Geestelijk verzorger Anneke Wouters sprak over de Westerse visie op sterven in onze samenleving: “Praten over sterven lijkt in deze tijd waarin alles maakbaar is soms meer taboe dan vroeger toen stervenden thuis werden omringd door inwonende naasten.” Verpleegkundige Alexandra Hindyrickx deelde haar ervaringen vanuit hospice Wissehaege en gaf inzicht in het natuurlijke stervensproces en de rol van palliatieve sedatie om lijden te verlichten.
Euthanasie vraagt om zorgvuldigheid én afstemming
Specialisten ouderengeneeskunde Anne Heebels en Esther Warmerdam gingen in op het proces rondom een euthanasieverzoek. Zij benadrukten het belang van het herkennen, erkennen én verkennen van een doodswens. “Een doodswens is niet altijd blijvend. Soms verdwijnt deze als we goed luisteren, pijn verlichten of in gesprek gaan over zingeving.”
Euthanasie is in Nederland wettelijk toegestaan onder strikte voorwaarden. Vitalis staat dit toe, mits aan alle zorgvuldigheidseisen is voldaan. Daarbij benadrukten ze: “Euthanasie is geen recht van de cliënt én geen plicht van de arts. Het is altijd maatwerk. Een gezamenlijk proces van de oudere, naasten en professionals.”
Waardevolle middag met impact
Deelnemers waren zeer positief over de middag. “Mijn verwachtingen zijn overtroffen,” zei een van de aanwezigen. De middag werd afgesloten met een ontroerend gedicht dat werd voorgedragen door Henk Verboom van cliëntenraad De Hoeve.
Bij Vitalis vinden we het belangrijk om ruimte te geven, ook aan gesprekken over moeilijke onderwerpen zoals waardig afscheid nemen. Dat is óók de kunst van gelukkig ouder worden.